Een dochter voor Nienke en Michel!!!

Na lang wachten is het voor Nienke en Michel ook eindelijk zover. Zij hebben een voorstel gekregen op 12 november. Zij zijn de trotse ouders van Oluwakemi. Kemi is geboren op 16 maart 2006 in Nigeria. Namens ons drietjes proficiat!!!

Als alles goed gaat zullen ze aaanstaande zaterdag al naar Lagos vliegen. Uit ervaring weten we dat het heel veel regelwerk is. Veel succes met de laatste formaliteiten en het inpakken.

Nienke ne Michel hebben ook een eigen website. Zie links. Op ons fotoalbum hebben we ook een paar foto's van hen toegevoegd. Daar nog met Isabel op hun arm en nog niet wetende dat Kemi toen al op hen wachtte.

Nieuwe foto's

Heb nog even een gaatje gevonden om wat nieuwe foto's te plaatsen! Kijk gauw in het fotoboek. Binnenkort volgen foto's van Isabel en Nel. Die twee zijn namelijk nu al dol op elkaar.

Aanmelden IND/aankomstkaart

Na wat omzwervingen hebben we Isabel bij de IND in Den Bosch aangemeld als 'vreemdelinge'. De wachttijd voor een vreemdelingendocument zou ongeveer 13 weken bedragen. We wachten af.

Met Isabel gaat het steeds beter. Je merkt dat ze zich thuis begint te voelen en er wordt dan ook wat afgekletst in de box in op de arm. We hebben wel een andere wandelwagen moeten aanschaffen. We hadden een zogenaamde 'jogger', maar dat functioneerde niet. Ze zat met het gezicht van ons af en uit beeld betekent nu nog verdwenen. Ik was dus verplicht de hele weg te zingen en te kletsen om contact te houden. Aangezien ik iedere dag 1 a 1,5 uur in het bos loop met Nellie en Isabel, werd dat een beetje veel van het goede. Nu een wagen op de kop getikt met de zit naar ons toe en alle problemen zijn opgelost.

We zijn druk bezig met de aankomstkaart. Althans anderen zijn druk voor ons in de weer. Hopelijk hebben we komend weekend de kaarten in huis en kunnen we ze de week erop versturen. Als we ze verstuurd hebben, zullen we er ook een op de weblog plaatsen.
Wordt vervolgd...

Consultatiebureau

Isabel heeft een bezoekje gebracht aan het consultatiebureau. Als kersverse moeder kom je dan nog wat onverwachte situaties tegen. Wagen en jassen achtergelaten in de hal. Isabel in opdracht van de baliejuffrouw uitgekleed m.u.v. de luier. Bleek dat je een deken of badjas moest meenemen, want je bent niet direct aan de beurt. Alle kindjes dus warm aangekleed, zat mijn koukleumpje met een truitje omgeslagen in de hal. Voelde me enigzins opgelaten, maar gelukkig kwam er een bekende binnen, die een dekentje te leen had.
Ze is zover ze konden beoordelen gezond en goed ontwikkeld. Ze weegt bijna 7 kilo en is 66 centimeter groot. Dat is prima. Inmiddels drinkt ze veel beter. Flessen van 210 ml drinkt ze een paar keer per dag helemaal uit. Nu we overgeschakeld zijn op Friso, mochten we ook beginnen met broodkorsten, soepstengels en fruithapjes. Voor papa en mama is alles een feest, voor Isabel is het nogal bedenkelijk. De fles heeft duidelijk nog haar voorkeur. Maar het levert natuurlijk komische situaties op.

The day after

Zaterdag, de dag na aankomst, was ik zo moe, dat het leek of ik wel dagen kon slapen. Gelukkig had Raoul zoveel van Isabel gemist, dat hij moeiteloos de hele dag met haar bezig was. Zondags was ik weer een beetje mens en hebben we natuurlijk de hele dag nog nagekletst in de roes van vrijdag. Isabel moet uiteraard behoorlijk wennen in Nederland, maar we vinden dat ze het hartstikke goed doet. 's Maandags is Raoul weer gaan werken en is het 'gewone' leven dus begonnen. Het bevalt ons heel erg goed en Isabel doet de rust en regelmaat duidelijk ook goed.
Raoul is gelukkig helemaal hersteld. Hij voelt zich fit en gezond. Hij weet dat hij voorlopig nog even uit moet kijken met oververmoeidheid e.d. , want dan kan de malariaparasiet weer oprukken. Maar we hebben er vertrouwen in dat er nu zoveel rust is, dat het wel mee zal vallen.

Eerste bericht vanuit Nederland

Hallo allemaal,

Hier een eerste bericht uit Nederland. Had gedacht meteen de eerste week te schrijven, maar moet er even aan wennen dat ik bijna nergens aan toe kom. Begin na drie weken wel steeds handiger te worden om alles te combineren met Isabel. Vandaar nu even tijd voor dit bericht.

Onze aankomst in Nederland was geweldig!! Rond 6 uur stapte ik met Isabel in de draagzak, bepakt en bezakt door de uitgangsdeur de aankomsthal in. Daar werden we zeer hartelijk ontvangen door een groepje die-hards, die midden in de nacht waren opgestaan om ons bij de eerste passen op Nederlandse bodem al welkom te heten. Isabel ging natuurlijk meteen bij papa op de arm. Na een kop koffie afscheid genomen van een aantal mensen en met de rest naar Limburg gereden. Toen we de straat inreden ontdekten we de tweede verrassing. Ons huis en het stukje straat voor ons huis was versierd met vlaggetjes en ballonnen. De kinderen van school hadden al deze versieringen gemaakt en groep 8 had alles opgehangen. Het zag er werkelijk schitterend uit en gaf een enorm welkom gevoel! Ook binnen was de woonkamer versierd met slingers en ballonnen. En er stond al een uitgebreidde brunch klaar met natuurlijk limburgse vlaai en Slennicher Kranz. Na deze brunch zijn de schipholgangers even naar huis gegaan om een uurtje de ogen dicht te doen. De hele dag is er bezoek geweest om Isabel welkom te heten. We hebben dat echt geweldig gevonden. Isabel vond het zelf ook allemaal erg interessant en heeft bij iedereen op schoot gezeten, gelachen en gekletst. Ze vergat zelfs helemaal om te gaan slapen. 's Middags kwam er nog een klap op de vuurpijl. De kinderen van onze school (Met gepaste trots kan ik melden dat het om de OBS de Trampoline in Brunssum gaat.) kwamen voor ons huis zingen voor Isabel. Nou, dan sta je wel even met een krop in de keel! Voor het eerst ook weer mijn krokodillen gezien! Het was een overgetelijke dag, waar we met enorm veel plezier aan terug denken. Tegen 23:00 uur 's Avonds zijn we doodmoe ons bed in gerold en voldaan in slaap gevallen.